Indonesië

Na een kort nachtje te hebben doorgebracht in ons oude vertrouwde hostel in Singapore, moesten we vroeg op om onze vlucht van 10:05 naar Jakarta te halen. Na een uur vertraging maar verder een goede vlucht aangezien we bij nooduitgang zaten (beenruimte!!): Welcome to Indonesia!

Voordat we naar Indonesië gingen hebben we zitten puzzelen welke eilanden we wilden bezoeken, het is echt inmens groot, soms moeilijk bereisbaar en we hadden minder dan een maand, dus hebben besloten om Java en Bali te gaan bekijken, de andere eilanden komen op onze zogenoemde 'Emmerlijst'.
Bij het boeken van onze treintickets bleek alweer dat we er goed aan hadden gedaan om het bij deze twee eilanden te houden want de treinen zaten overvol ivm de nieuwjaarsviering voor moslims. Dus de treintickets naar Bandung en van Bandung naar Yogyakarta maar snel geboekt. 

Java
De meeste mensen die wij hebben gesproken slaan de hoofstad Jakarta over omdat zij hebben gehoord dat het een lelijke, stinkende stad is en ergens hebben zij gelijk, het stinkt hier echt! Maar we geven alles een kans en beoordelen zelf. 
Op naar Kota, het oude Batavia centrum met het Fatahillah square, niet heel aantrekkelijk. Wel het museum bezocht, in 15minuten, want het ging dicht om 15:00. Dit was het oude Nederlandse stadhuis, aardig gebouw met allerlei meubels en schilderijen uit die tijd. Verder nog de Dutch Drawbridge en de Uitkijk bekeken, maar helaas; erg vergaande glorie. De wandeling er naar toe was ook niet echt aangenaam, stinkende vuilnisbelten langs de weg en inademen van uitlaatgassen werkte niet erg goed op de longen.. Kan je nog beter een sigaretje opsteken! 
De trein terug naar ons hostel was een belevenis, we waren een echte attractie, iedereen zat ons aan te staren en zodra de treinen gingen rijden klommen alle mannen op het dak van de trein!!

De volgende dag hadden we afgesproken met Farabi, de jongen die we ontmoet hadden in de bus van Thailand naar Maleisië. Voor de Istiqlal mosque hadden we afgesproken. Echt enorm druk ivm het moslim nieuwjaar. Ineens stond hij voor ons, voor hem was het makkelijk om ons te vinden, de enige blanken en geen hoofddoek! Uiteraard waren we hier ook een attractie, iedereen wilde met ons op de foto!! Alwin had een soort hoedje gekregen die hij moest dragen en ik had de jas van Farabi aan met capuchon op, heel beeldig! Daarna kregen we een rondleiding door de moskee, wat niet normaal was op deze dag, dus erg bijzonder.
Tegenover de moskee stond een kerk, welke wij wilde bezoeken. Wij namen Farabi en zijn vrienden mee naar binnen, ze waren nog nooit in een kerk geweest! Farabi had de rest van de dag voor ons 'gereserveerd' maar wist eigelijk niet wat hij van zijn stad aan ons wilde laten zien..lastig dus! We zijn nog bij het Nationale Monument geweest, geluncht, attractie geweest voor de locals, interviews gegeven en met een paar een engels gesprek gevoerd: hello, how are you? Uiteindelijk hebben we Farabi meegenomen naar de film, doet hij normaal nooit, te duur! Dus al met al een geslaagde dag.
Jakarta zit erop, het is inderdaad geen mooie stad en na 2 dagen heb je ook alles gezien. De extra dag met Farabi was leuk omdat je dan echt onder de locals bent!

Op naar de volgende locatie, Bandung. Met de trein zijn we er in drie uurtjes. Niet veel hostels hier, degene waar wij in zitten heeft alleen male en female dorms, oke, so be it. Helaas veel last gehad van de dames die bij mij op de kamer lagen, rond 0:00 bidden in de kamer, rommelen tot een uur of 2:00 en dan om 4:00 ging de wekker weer om op te staan en wederom te bidden. Alwin had precies hetzelfde met de mannen op zijn kamer. Achja, overleven we ook wel weer.
Voor Bandung hebben we twee volle dagen uitgetrokken, met wat hulp van de jongens van de receptie de juiste kleur bus gepakt naar het noordelijke deel van de stad, hier hebben we het State Building bekeken en rondgestruind door het geologische museum, mooi museum helaas alles in het Indonesisch. Daarna met behulp van wederom een aardige buschauffeur naar het shopgedeelte van Bandung. Allemaal outlet winkels en ze verkopen allemaal hetzelfde, dus redelijk snel doorheen gegaan! De tweede dag het zuidelijke gedeelte opgezocht, waar veel art deco gebouwen te vinden zijn. Wij vonden wat anders, een festival met live muziek, winkeltjes en kookcurcussen en tja wij waren de enige toeristen dus voordat we het wisten stonden we op het podium met een microfoon in onze handen en had Alwin een schort aan om zo mee te koken met de kok van Kokita!
In ons hostel ontmoeten we een Nederlands stel, Tan en Inge, welke we nog veel vaker gaan tegenkomen.

Na 2,5 dag Bandung vertrekken we naar Yogya (Yogyakarta). Wederom een treinreis, deze is wat langer, vijf en een half uur. De oogjes af en toe dicht maar ook genieten van het mooie uitzicht. Zoals Alwin heeft geciteerd: 'rijstvelden (maar niet zo uitgestrekt als in Vietnam) en bergen (maar niet zoals in China). Haha verwend ik weet het'. 
In Yogya hebben we vijf dagen, slapen in een prima hostel en verkennen de stad; het Kraton (oud paleis), door kleine straatjes en wijkjes naar het Waterpaleis (super mooi, verwacht je niet vinden midden in een woonwijkje), jalan Malioboro (nee geen Marlboro), dit is de drukke winkelstraat. In de avond Tan en Inge weer ontmoet en daarbij zaten ook Lien en Bram uit Belgie, gezellig biertjes drinken in het cafe ViaVia. Niet teveel biertjes want de volgende dag gaan we de fiets op. 
De tocht was echt geweldig!! Door de kleine dorpjes en tussen de rijstvelden, we maakte stops bij de lokale bank (niet met geld maar met koeien), de kroepoek fabriek, tempe fabriekje en een 'oud' rijstveld waar ze nu bakstenen maakte. De terugtocht was door allemaal smalle steegjes waar je werd nageroepen door de schoolkinderen!
De volgende dag met Tan en Inge een auto met chauffeur geregeld om naar de Borobudur te gaan. Ik (suus) had hem op tv gezien, Wie is de reisleider!? En vond het toen super gaaf, dus moest ik heen. En in het echt is het ook super gaaf! Het is een soort piramide achtig complex met daarop stenen bellen waarin Boedha's zitten. Daarna door naar de vulkaan Merapi. Alleen het weer zat niet mee, er was niks te zien behalve wolken. Net alsof de vulkaan was verdwenen! Absurd! 
Toen was het tijd voor een frikandel speciaal!! Bij ons in de straat zat een restaurantje die ze heeft en ze waren heeerlijk!!! In de avond is Alwin, samen met Tan en Inge, de stad in gegaan. Ik helaas niet, werd niet lekker (misschien door de frikandel). Nog wel geskyped met opa want die was jarig!
Onze laatste dag in Yogya bestond uit een kookcursus. Eerst naar de lokale markt voor de ingrediënten, daarna de keuken in. Hebben Gado Gado gemaakt, ging natuurlijk om zelf heerlijke pindasaus te maken! En we hebben Ayem Kemangi gemaakt, dat is een curry. Daarbij kroepoek en tempe frituren. Het was HEERLIJK!! Helemaal volgegeten! 
Na een hostel wisseling voor 1 nachtje, vroeg naar bed want morgen gaat de reis naar Surabaya.

Met nog 1 minuut op de klok, toch de trein gehaald! Phoe, dit was zeer frustrerend op de vroege morgen! Bedankt taxi chauffeur! Op naar Surabaya waar vandaan we hoopte hulp te krijgen om de Bromo vulkaan te bezoeken. Veel toeristen zagen we uitstappen bij Malang..tja dat had inderdaad ook gekund! Helaas waren we ook de enige in het hostel en kon de eigenaresse ons ook niet echt helpen. Er gingen ook geen groep tours zoals vanuit Yogya. Dus zelf het internet op en belkaart halen om zo snel mogelijk iets te regelen want de volgende dag wilde we eigelijk al weg. Verschillende 'offertes' vergeleken en nog de goedkoopste optie onder de loep gehouden (met het openbaar vervoer) maar toch de keuze gemaakt dat we een wat duurdere prive tour gingen boeken voor drie dagen, naar de Bromo en de Ijen (op aanraden van Inge), hotels inbegrepen en afgezet op Bali waar je maar wil. Alwin: 'duur, maar we konden echt niks vinden wat enigzins goedkoper was en onze tolerantie grens voor afzettende en bedriegende aziaten was al bereikt dus doe maar'.
------
De eigenaresse die toch een beetje vreemd was praatte heel open over haar geloof. Java is een moslim eiland maar zij droeg geen hoofddoek maar ze kleedde zich helemaal om toen ze ging bidden. Ze vertelde dat toen de Nederlanders hier zaten iedereen de keuze had. Niemand droeg bijvoorbeeld een hoofddoek. Er was ook veel entertainment, cafe's etc. Toen de Nederlanders weg gingen werd het allemaal weer aangepast. Zo moet er in je paspoort een geloof staan en je wordt echt bekeken als je als vrouw een korte broek of een hemdje draagt.
------
De volgende dag vertrekken we in onze geblindeerde auto naar de Bromo. We kwamen daar aan in het begin van de middag en het was echt geweldig! Hebben de hele middag in de zon gezeten bij ons hotel met een prachtig uitzicht op de Bromo! Die avond op tijd naar bed want om 3:00 gaat de wekker want we gaan kijken naar de zonsopkomst tegenover de Bromo. Hadden wederom een prive jeep en ranger waarmee we een berg opreden en het laatste stuk omhoog liepen. Het uitzicht was wederom super, ondanks dat we geen volledige zonsopkomst hadden vanwege de wolken. Daarna gingen we met de jeep richting de Bromo zelf. Het landschap is heel apart, het is de vulkaan zelf, daarnaast een hoge berg en daaromheen een lege vlakte, ook wel de Sea of Sand genoemd. Tijdens de wandeling vertelde onze ranger over de geschiedenis van de Bromo. De vulkanen waren/zijn heilig voor de lokale bevolking. En het verhaal gaat dat de families vroeger hun laatst geboren zoon dienden te offeren. Een familie van acht kinderen was dit 'vergeten' en de Bromo barstte uit. Na een flinke zandwandeling en een trap langs de vulkaan omhoog kom je uit op de rand van de vulkaan waar je overheen kan lopen. Helaas kwam er wel veel rook uit de vulkaan maar het totaalplaatje was fantastisch. Terug bij het hotel stond het ontbijt klaar, daarna klaar maken voor het volgende deel van onze reis, op naar de Ijen. Dit was een lange reis maar er was nog een verrassing, de eigenaar van het tourbureau waarmee we veel gebeld en gesmst hadden (sprak NL) had geregeld dat we in een kustplaatsje een klein boottochtje konden maken op een super smal zeilbootje, beschilderd met vrolijke kleuren, dat vroeger werd gebruikt als vissersboot. Het was super mooi en konden even ontspannen en relaxen in het zonnetje en van de frisse lucht. Ons hotel was wederom super. Alwin belde met onze ranger voor de volgende dag en spraken de volgende ochtend om 4 uur af om naar de Ijen te gaan. Eten en naar bed dus!
Op naar de volgende vulkaan. Na 1 uur in de jeep te hebben gezeten stopte we, nee helaas we waren er nog niet. Een stuk weg was niet geasfalteerd en er mocht niet overheen gereden worden, dus lopen, kwam geen eind aan, pff! Uiteindelijk kwamen we op een parkeerplaatsje waar we weer in een jeep konden stappen voor het laatste stuk. Vanaf nu begon de wandeling van 8km. Onderweg kwamen we sulfur werkers tegen, deze mannen winnen sulfur in de vulkaan, wat niet heel gezond en zonder gevaren is, stoppen zo'n 60 of 70 kg aan sulfur in hun manden en tillen dit de krater uit en de berg af! Echt absurd zwaar werk! De wandeling ging door bebost gebied en we wisten niet wat we konden verwachten en na de laatste bocht was het uitzicht echt subliem! Wat een super gave vulkaan, verstopt tussen twee bergtoppen! We hadden een super heldere ochtend en niet teveel rook vanuit de krater! Hebben daar een tijdje gezeten en genoten van het prachtige landschap. Helaas moesten we beginnen aan de wandeling terug. 
In het hotel even lekker gedoucht en begonnen aan de laatste rit van onze tour.. Naar Bali!

Bali
Onze eerste stop op Bali is het noordelijke Lovina. Maar eerst de ferrytocht, of eigelijk wat eraan vooraf gaat, om op de ferry te komen.. onze chauffeur stopte bij oom agent om zijn ID en onze paspoorten te laten zien, daarbij gaf hij ook geld (niet voor een ticket) aan hem, owke! Aan de overkant van het water gebeurde precies hetzelfde. De chauffeur vertelde in zijn beste engels dat ze dat doen om snel de overtocht te maken, geen problemen te veroorzaken want ze schijnen het je erg moeilijk te kunnen maken. Corrupt zaakje! Aangekomen in Lovina 'begon het gedonder weer' zoals Alwin schrijft. We hadden een hotel gevonden op internet maar nog niks geboekt, eerst maar eens kijken dachten we. Allereerst werden we naar een ander complex geleid, van z'n broer en natuurlijk duurder, daar trappen we nie in hea! Uiteindelijk een goedkopere kamer kunnen bewonderen en voor een redelijk goede prijs kunnen krijgen. De belofte dat het mosquito vrij zou zijn kon de eigenaar helaas niet waar maken, de hele badkamer zat vol. Verder was onze vluchtige imspectie niet zo goed, de badkamer was ook heel smerig. Na een nachtje slapen, zat ik (susan) helaas onder de bulten, muggen? Of toch bedbugs? Het matras zag er goed uit.. 
Vandaag stond de scootertocht op de planning, een prachtige tocht het binnenland in en de bergen op richting de GitGit waterval. De lucht werd steeds donkerder en toen ging het regenen, regenen en steeds harder te regenen; tijd om te schuilen bij een heel klein winkeltje langs de weg. Hebben daar een uur gezeten voordat het eindelijk weer droog werd. Dus hup weer de scooter op en naar de waterval. Daar aangekomen bleek dat je moest betalen voor parkeren en voor een entree ticket, allemaal door locals opgezet. Entree was redelijk aan de prijs en wilde eigelijk al verder gaan toen de man zei dat we voor de helft van het geld naar binnen mochten, oke deal! De waterval was echt super mooi en omdat het net geregend had kwam het met veel geweld naar beneden.
Veel tijd verloren aan de regen dus maar weer teruggereden ipv ons rondje af rijden.

De volgende dag stond het busritje naar Ubud op de planning maar eerst even heel boos worden op de staff want ik (suus) zit helemaal onder de bedbug-beten! We hadden wierook in de kamer gezet, nog een uur geprobeerd het mosquito net op te hangen, want wij dachten echt dat het muggen waren (die zaten er ook echt). Maar de volgende ochtend schrok ik me kapot toen ik in de spiegel keek, heel m'n rug en armen onder de rode bulten, in de lakens bloedvlekjes en ja hoor.. We zagen ze zelfs nog even in het matras kruipen via een plastic 'beluchtingsklepje'. De staff bleef ontkennen, zelfs nadat we hem de bedbug hebben laten zien, de man verdween om nooit meer terug te komen. Wij moesten ook vertrekken voor onze bus naar Ubud. De busrit was wel oke, de bus was wat oud en de ruimte voor je benen wat klein, maar voor je het weet ben je er al weer. 
In Ubud hadden we al een guesthouse geboekt na een tip van Tan en Inge, welke hier ook zouden zijn. Het was wat lastig te vinden maar het was een perfect plaatsje! Die middag wat rondgestruind door Ubud en in de plaatselijke supermarkt komen we Lien en Bram opeens tegen, welke we eerder ontmoet hadden in Yogya. Uiteraard moest hierop gedronken en gegeten worden!!
De volgende dag met Tan en Inge naar de Monkey Forest, loslopende apen die alles proberen te jatten wat los en vast zit! Soms erg komisch, soms een beetje eng want ze kunnen aardig agressief worden. In de middag op zoek naar een betrouwbaar boekingskantoor om een auto/tour te regelen om de omgeving te bekijken. Uiteindelijk geboekt bij C.V. Three Brother Wisata. De jongen was allervriendelijkst, mochten zelf onze rit in elkaar zetten en zonder dat we er om vroegen bleef hij korting geven op de prijs. Deal! Geluncht met Tan en Inge bij Ibu Oka, een erg bekend restaurant hier waar je alles kan eten van het varken. Alwin heeft daar varkenshuid gegeten, erg lekker.
De volgende dag vroeg op want onze chauffeur kwam ons om 9:00 uur ophalen. We hebben Peyeng, Gunung Kawi, Tampak Siring, Penelokan, Kintamani, Besakih en Klungkung bezocht. Gunung Kawi was echt prachtig, via een flink aantal trappen kom je in een vallei waar voor koningen graven in de rotsen zijn gemaakt. The Holy Spring Temple is een van de belangrijkste tempels in Indonesië. Mensen wassen zich hier onder alle kranen als ritueel. Mount Batur en het meer dat daar bij ligt waren ook allebei erg mooi. Vanaf een andere berg hadden we een prachtig uitzicht. De grootste tempel van Indonesie was wel aardig maar de manier waarop ze met toeristen omgaan is echt verschrikkelijk. Waren we al voor gewaarschuwd maar het was echt brutaal gewoon. Overal geld aan verdienen, gidsen die je overal volgen terwijl je dat niet wil, je de toegang ontzeggen tot bepaalde delen. Maar toch nog veel bekeken en er van genoten. Na een lange dag netjes weer terug gebracht naar ons guesthouse; geslaagde dag.
In de bijgeboekte dag een fiets gehuurd om The Elephant Cave te bekijken. Lekker veel berg af, dus dat beloofd wat voor de terugweg. En het leuke was, het begon op de terugweg ontzettend hard te regenen, elke keer schuilen en weer een keertje de fiets op. Toen maar echt even gestopt, ook om te eten. Ondertussen liep de straat helemaal onder! Uiteindelijk zeikesnat terug gekomen, brr!

Op naar zon, zee en strand. Sanur it is! Helaas ben ik (Suus) een paar dagen echt goed ziek geweest. Hele dagen in bed. Soms er even uit om iets te eten, maar meestal haalde Alwin wat. Alwin heeft Sanur een beetje bekeken met de fiets, wederom verdwaald ha! 

Onze laatste locatie op Bali, Seminyak. Dit ligt in het verlengde van Kuta, het uitgaansgedeelte. Hier voornamelijk rustig aan gedaan. Genoten van het strand, lekker eten op het strand, avondje uit in Kuta. Hier kwamen we natuurlijk ook Tan en Inge weer tegen, dus daar ook regelmatig mee opgetrokken. Onze laatste dag in Azië brachten we door op het strand tot dat het ging regenen. Nog wat gechilld bij het zwembad, omgekleed en nog een laatste keer aan het strand gegeten om daarna met de taxi naar het vliegveld te gaan..

Dag Bali. Dag Indonesie. Dag Azie. 
Op naar een nieuw avontuur. Op naar Nieuw-Zeeland.