Borneo, Saba

Van 28-10 tot en met 12-11

Vanuit Singapore naar Johor Bahru ging soepeler dan verwacht, zodat we ruim op tijd aankwamen op Senai airport. Weer een Air Asia vlucht, wel weer wat krapjes maar dat overleef je wel op zo'n korte vlucht. Omdat het al 18:00 uur was geweest vertrekken er vanuit de airport van Kota Kinabalu, waar we aankwamen geen bussen meer. Dus waren we aangewezen op een teksi (heerlijk die taal). Voor 30 RM, het 6 dubbele van een bus rit, word je in het centrum afgezet voor je hostel. Ons hotel Bunibon zag er goed uit.

Nog niet een echt plan gemaakt voor Borneo dus eerst maar eens ingelezen in de folders en het "blauwe boek". En wat dan direct opvalt is dat Borneo niet goedkoop is, vooral de tours! Maar waarom is ons niet helemaal duidelijk want het is niet dat ze dure lonen of benzine prijzen hebben. Ook mochten we gaan beginnen met de malaria tabletten, kijken hoe dat bevalt. 
Na het maken van een globaal plan hoorde we van het info centrum van Pesta Gong , een gong festival, in het noorden wat eens per jaar was en ons wel leuk leek, dus hop weer het plan omgegooid. 12 november is onze terugvlucht vanuit Johor Bahru dus genoeg tijd om wat leuks te plannen.

De City Mosque scheen de moeite waard te zijn dus dat werd ons eerste doel. En het was zeker de moeite. De floating mosque ook wel genoemd ligt op een prachtige locatie waar we ter plaatse van een aardige medewerker een prive tour kregen. Veel info en erg leuk. Hij legde ook uit dat de prijzen van tours zo hoog liggen omdat Chinezen toch wel alles betalen. Dit hadden we ook al van andere gehoord en klinkt logisch. Ze sparen hard, nemen vakantie en betalen daadwerkelijk alles. 's Avonds hebben we ons in de plaatselijke shopping mall nog kostelijk vermaakt in de bios met de nieuwe film Ted. 

Next stop werd de omweg helemaal naar het noord oosten van Saba om naar Pesta Gong te gaan. Vlakbij Kudat vonden we een prachtig hotel: Marina Bay & Golf Resort. Top hotel met zwembad, sauna, gym, golfbaan, restaurant en luxe hotelkamer voor 33 euro p.n. Heerlijk! Alwin direct het zwembad ingesprongen en Suus heerlijk chillen op bed. Om vervolgens onder de stortvloed van water onder de douche te gaan staan, onthouden voor ons eigen huis ooit :). 
Vanuit hier was het op tour met de taxi. De taxi? Nee, teksi! Vele malen goedkoper dan een groepstour hier. Ja echt! Heel bijzonder. Voor een afgesproken bedrag van 160 RM reed hij ons de hele dag rond waar we maar wilden. Dus eerst maar eens naar de Tip of Borneo waar we hele gave plaatjes van hadden gezien. Het hotel personeel instrueerde de taxichauffeur van onze plannen en daar gingen we. En het was erg gaaf, je kon vanaf de Tip of Borneo zelfs een stukje Phillipijnen zien en een paar kleinere eilandjes tussenin. We hadden alles voor onszelf! Toen na 45 minuten de eerste toeristen begonnen te arriveren besloten wij weer verder te gaan. Hop de teksi in en naar Pesta Gong. Ongeveer 50 km waar we in 45 minuten waren, aardige prestatie hier. Na een zijstraat van een zijstraat kwamen we in een straat bekleed met gongs. Dit moest het zijn! Even als buitenlander (gratis) registreren en we konden, met prachtige ketting om de nek, doorlopen. We waren (bijna) de enige toeristen, maar de mensen waren erg aardig tegen ons en wilden ons alles laten zien en uitleggen. We kregen een professioneel programma boekje en er waren daadwerkelijk beveiligers en officiele teams voor de touwtrek wedstrijden. Erg leuk met een programma in dans, mode, zang, quiz en een lotterij. Echt iets van de locals. Het werd ook professioneel aan elkaar gepraat en zelfs tijdens de mode show werd soms in het engels ook tekst en uitleg gegeven. Na 3 uur vonden we het na een heerlijk stuk BBQ varken (in Maleisie jaja het kan :)) mooi geweest en gingen we weer richting onze teksi chauffeur die gezellig met wat locals zat te babbelen. In vogelvlucht (letterlijk) reden we weer terug naar ons resort waar we wederom weer wat gechilled hebben.

Nu kwam de grote uitdaging om van Kudat voor een betaalbare prijs in Ranau te komen. Niemand weet hoe hier iets rijdt dus we waren benieuwd. De heenweg naar Kudat was niet al te soepel verlopen.  Ook hier weer chaos op het busstation, net als in heel Saba. Hierover kan ik nog een apart blog schrijven, misschien een andere keer :). In een paar woorden: liegen, scheuren, doodsangsten, onduidelijk, irritaties, afzetten, geholpen, overleven en uiteindelijk toch aankomen in Ranau! 
In Ranau was gelukkig een goede tourist information, eindelijk het kan :)! Zodat we een echte bus konden boeken, ja ze rijden hier (soms) toch! Snel in Ranau een hotelletje gezocht en de volgende dag op naar Sandakan.
Maar nu we in Ranau waren wilden we ook wel een poging doen voor Mount Kinabalu, of iedergeval het park. Om de berg te beklimmen betaal je achterlijk hoge bedragen (Chinezen) dus dat lieten we schieten. Na door buschauffeurs weer voorgelogen te zijn over welke bus je moet hebben en als je ze daarop aanspreekt kunnen ze opeens geen Engels meer, het zijn echt een stelletje varkens daar op Saba (terwijl ze op het vaste land zo aardig zijn), hebben we het toch gehaald. Ze lieten ons de bus expres missen en 1,5 uur later mochten we na heel moeilijk doen toch met de volgende. We moesten ook nog overstappen dus dit geintje koste ons ontzettend veel tijd die we niet hadden, omdat we al een bus naar Sandakan hadden geboekt. Bij de overstap een deal gesloten met een aardig privé mannetje zodat we voor 30 RM gebracht en op tijd gehaald werden om de bus naar Sandakan te halen. Hadden we toch nog 2 uur in het park. Wat helaas onderin niet veel voorstelde, was niet echt de moeite. Gelukkig hield het privé mannetje zich aan zijn woord en konden in zijn dikke jeep mee terug.

De grote bus kwam netjes op tijd zodat we vlot naar Sandakan konden. Daar nog een stukje de teksi gepakt om daar in een goed hostel te verblijven en uit te zoeken wat we de komende dagen zouden doen. 
Sandakan zit vlakbij Sepilok waar we naar de Orang Oetang Rehabbitation centre willen. Met een groepje van 5 uit het hostel probeerde we met de bus erheen te gaan. Natuurlijk kwam die bus weer niet (voor toeristen komen de bussen op 1 of andere manier nooit) dus met 5 man een busje "afgehuurd". Twee keer per dag is hier een voedersessie waarbij vaak de jongere Orang Oetangs die al uitgezet zijn komen om bijgevoederd te worden als het zelf nog niet volledig lukt. Vanaf een viewing platform konden we verschillende Orang Oetangs goed van dichtbij zien, erg leuk.

Onze volgende tocht via Kina Batangan (cruise tocht) naar Semporna hebben we geboekt. Hierdoor kwamen we op 5-11 in een Persiaran busje terecht. Hiervan hadden we al veel zien rijden en worden de "echte toeristen" mee vervoerd. Wij nu dus ook, wat een luxe! Na 4,5 uur chillen in deze luxe bus kwamen we aan bij de Nature Lodge. Een prachtige accomodatie aan de rivier midden in de jungle. Om 16:00 uur stond ook gelijk de eerste cruise op het programma, maar door een plotselingen stortregen om 16:20 pas vertrokken. Met regen zie je namelijk geen dieren en daar gaat deze tocht juist om. Wat ons gelijk opvalt is hoe schoon deze rivier is vergeleken met bijvoorbeeld de Mekong. Met een top gids en gewapend met camera en verrekijker gingen we op pad. Hop direct een Hornbill die overvloog (erg gaaf) en direct een glimp van een krokodil die helaas direct kopje onder ging. Veel gezien in de 2 uur durende tocht; Proboscis monkeys, Makaken en veel vogels. Erg gaaf van zo dichtbij allemaal. Na terugkomst stond ook een heerlijk buffet te wachten, waarna we nog wat later in het pikkedonker het oerwoud achter de lodge in gingen opzoek naar de Ghostmonkey. Naast wat gave vogels (o.a. ice bird) kwamen we uiteindelijk de Ghostmonkey tegen. Wat een super gaaf beestje. Hij bleef ook lang genoeg zitten om echt dichtbij te komen en een mooie foto te maken. Echt super om dit dier in het echt tegen te komen. 
De volgende dag 's ochtends mochten we weer vroeg ons bed uit voor cruise nummer twee om met optrekkende mist te vertrekken en met opkomende zon en vervolgens in de volle zon weer terug te komen. Wat ongelovelijk mooi! Ook nog twee slangen gespot, zwermen met vogels en als klap op de vuurpijl een aantal Orang Oetangs. 

Na een uitgebreid ontbijt werden we op de juiste bus gezet die op ons stond te wachten richting Semporna. In Semporna kwamen we met drie andere Nederlanders uit de bus waarna we de teksi's negeerde en naar Scuba Junkie liepen. Deze organisatie hadden we al van te voren opgezocht en van andere reizigers gehoord dat dit de beste was. Alwin wilde hier graag duiken en ook het snorkelen moest er top zijn. Omdat Semporna echt een smerige stad is besloten we de volgende dag duiken en snorkelen te boeken en te verblijven op Mabul voor drie dagen. En het was geweldig. Scuba Junkie op Mabul is super!! De locals hebben een puinzooi om zich heen, doen het zelf, interesseert ze niet en ruimen het ook niet op, maar het stuk eiland van dit resort is schoon en prachtig. Hier hebben we beiden, Suus met snorkelen en Alwin met duiken super veel gezien. Prachtige reuzen schilpadden, stingray's, een frogfish en nog veel meer. De tweede dag heerlijk gechilled op het prachtige strand om dag drie weer te gaan duiken en Suus ging mee op de boot om alles vast te leggen. Was super, net als overigens het eten en de accomodatie en gezelligheid hier. Top! De laatste dag heeft Alwin ook met duiken nog een onderwatercamera gehuurd om nog een aantal prachtige foto's te kunnen schieten. Erg gaaf maar best moeilijk. Toch een paar prachtige plaatjes met dank aan de divemasters.

Op 11-11 zijn we 's avonds met een busje naar Tawau airport gereden om daar om 21:50 het vliegtuig te pakken richting Kota Kinabalu. Hier hebben we nog een nachtje in een hotel dichtbij de airport geboekt om de volgende dag een free shuttle naar de airport te nemen. Top geregeld. Op 12-11 vlogen we vanaf KK wederom naar Johor Bahru. Vanaf daar pakte we weer de bus richting Singapore om wederom te verblijven in ons oude vertrouwde hostel wat vorige keer goed beviel. De dag erna vertrokken we dan weer van Singapore naar Jakarta. Maar dat volgt in het volgende blog.

Groetjes,
Suus en Alwin, 16-04-2013