New Zealand - North Island - Deel 2

Van 4-2 tot 28-2

Inmiddels is het 17 februari met onze vlucht op de 28e. De noordpunt van het noordereiland stond nog op ons verlanglijstje dus er moesten wat kilometers gemaakt worden. Van Thames naar Paihia is ongeveer 350 km. dus nog goed te doen op een dagje. Een trip door voornamelijk heuvel landschappen, soms mooie uitzichten en de drukte van Auckland. Na even uitvogelen hoe en of we de tolweg moesten betalen was het hop door naar Paihia, aan de Bay of Islands. We vonden echt een prachtige, rustige camping aan het water, Waitangi Holiday Park.

De volgende dag pakte we van Paihia de ferry met een bejaarde soos naar Russell, blijkbaar het toeristen ding om te doen. Het is een klein dorpje wat wel zijn charme heeft, met oude houten huizen en oude vervlochten bomen. De hoofdstraat aan het water was alleen niks anders dan cafe's en restaurants vol toeristen. Een half uur wandeling, bergop waar we veel puffende en heigende toeristen tegenkwamen, bracht ons bij Flagstaff Hill om een prachtig uitzicht over de Bay of Islands te krijgen. Toch enigsinds opgejaagd door de tijd die we nog hadden zijn we daarna doorgereden naar het noorden. Matai Bay was ons volgende doel. “Matai Bay, has two perfect bays, ideal for swimming. Dolphins also frolic here.” Aldus ons uit een hostel in Indonesie geruilde New Zealand reisboek uit 2009. Leek ons voldoende voor een kijkje. En een prachtige Bay was het. Helaas geen dolfijn gezien, maar om hier wederom als 1 van de weinige op dit prachtige strand te zijn in deze omgeving........... De DOC hier aan het strand was ook wederom prima.

Na 's ochtends nog even aan het strand te hebben gelegen vertrokken we op 19 februari eindelijk naar de noordpunt van het Noorder Eiland, Cape Reinga. Uit een folder voor een trip met een 4x4 bus over de ninety mile beach naar Cape Reinga pikte we de beste spots op en vertrokken we. Eerst 23 km naar Awanui, vanwaar je 104 km omhoog rijdt naar Cape Reinga. Dit kan je ook over 90 mile beach doen, maar leek ons niet zo verstandig met onze tweewiel aandrijving vol bepakt over het strand.
Over wederom groene heuvels met vele schapen rijden we langzaam omhoog. De laatste kilometers waren erg gaaf om te rijden. Kronkelende wegen over de heuveltoppen met af en toe zicht op het strand. Wij dachten dat Cape Reinga gigantisch toeristisch zou zijn en er dus veel parkeerplaatsen zouden zijn. Er waren er wel genoeg, maar vooral voor alle tourbussen is er plaats ingeruimd om zo dicht mogelijk te parkeren, een uurtje de mensen te luchten en hup de bus weer in terug. Dit zagen wij dan ook gebeuren. We waren redelijk vroeg omdat we zonder veel stops waren doorgereden en dus alles vrijwel voor ons zelf hadden. Een mooie wandeling van ongeveer 20 minuten brengt je bij Cape Reinga Lighthouse. Volgens Maori legendes is dit de “departure place of the spirit”. Een erg mooie plek waar de Tasman zee en Pacific Ocean bij elkaar komen. We moesten deze plek op dat moment misschien met 3 anderen delen. Natuurlijk stond hier ook de gebruikelijke richting aanwijzer met alle grote plaatsen ter wereld incl. afstanden. Desalnietemin een erg mooi punt waar we even zijn blijven hangen. Toen we de eerste groepen bussen de afdaling naar de lighthouse zagen maken besloten we dat het voor ons tijd werd om weer verder te gaan. Een stukje achter dit Lighthouse bevind zich een grote heuvel waar we al wat mensen buiten het pad op zagen klimmen. Hiervandaan bleek je een nog mooier uitzicht over de zee, de stranden en kliffen in de omgeving te krijgen. Toch even meegepakt.
Op de terugweg hebben we de Te Paki Sand Dunes, Rarawa Beach en natuurlijk de 60 mile lange 90 mile beach ingepland. Vlakbij Cape Reinga bevinden zich de Te Paki Sand Dunes, waar uit het niks opeens een aantal gigantische zandduinen verrijzen. Na even in deze zandbak gespeeld te hebben schudden we al het zand weer uit onze kleren en reden we verder naar Rarawa Beach. Een prachtig wit zandstrand aan de oostkant van dit uitsteeksel van het Noorder Eiland van Nieuw Zeeland. Enige jammere was dat het hard waaide waardoor onze lunch in een kuil achterin een zandduin moesten houden.
Laatste stop op deze noordpunt trip werd 90 mile beach. De makkelijkste manier om hier te komen is bijna terug naar Awanui te rijden en dan de afslag naar Waipapakauri Beach te nemen. Een vrij goede weg die eindigd op dit super lange strand. De maximale snelheid die hierop het stand gereden mag worden bleek 100 km/u te zijn. Hebben we niet geprobeert! Helaas begon ook het weer wat te betrekken en begon het met de wind wel wat frisjes te worden. Ideaal voor de surfers hier, maar niet voor ons.

Met nog 8 volle dagen in Nieuw Zeeland te gaan besloten we zo ver mogelijk door te rijden naar Auckland om nog een volle week te hebben om de auto te verkopen. Maar we wilden ook niet precies dezelfde weg terug gaan rijden. We waren via de oostkust omhoog gereden en wilden graag via de westkust weer naar Auckland. Na ons noordtripje reden we dan ook zover mogelijk door via Awanui en Kaitaia volgen we highway 1 tot net voorbij de Mangamuka Bridge waar we de afslag richting Rangiora pakten voor een ferry naar Rawene. We checkte de timetable en er bleek om 6 uur 's avonds nog een ferry te vertrekken. Na het laatste stukje behoorlijk doorgecrossed te hebben kwamen we 5 minuten voordat de boot binnenkwam aan. Gehaald! Met dreigende bewolking en af en toe zon die er doorheen brak hadden we een prachtige tocht naar Rawene alwaar we de eerste de beste camping op zochten. Rawene Holiday Park bleek een prachtige camping (met zwembad, niet gebruikt maar toch). Het ligt iets op een berg met prachtig uitzicht over Hokianga Harbour. In een prachtig schouwspel konden we vanaf ons campingplekje de zon tussen de wolken soms doorbrekend onder zien gaan.

De volgende dag vroeg op om via een aantal bijzondere bezienswaardigheden onze trip naar Auckland af te maken. In Opononi lazen we dat ze ook boulders hadden. Na een kort strand wandelingetje vonden we hier in de Hokianga Harbour net als in Moeraki inderdaad dezelfde soort bijna ronde stenen aan de water kant. Erg apart.
Na een korte stop in Omapere om de Sand Tobogganing (gigantische zandduinen) aan de overkant te zien stopten we in het Waipoua Forest om de Gaint Kauri Trees Tane Mahuta te zien. Een 51 meter hoge gigant. Toch apart dat je deze boom niet van een afstand al ziet. Midden in een dicht bos met vele andere hoge bomen loop je via een pad naar deze gigant toe. Pas als je er een aantal meter vanaf komt te staan zie je hem opeens door het bos heen komen, een reus van een boom.

Na een erg vermoeiend stuk door dit park, heel veel onoverzichtelijke bochten draaien door een dicht bos, konden we weer gas geven. In Dargaville pakte we de afslag naar het zuiden om via een mooie brug naar Ruawai te rijden en dan de weg oostwaarts te volgen tot Brynderwyn waar we weer op onze bekende highway 1 richting Auckland (het zuiden) verder konden rijden. Weinig stops meer gemaakt om z.s.m. in Auckland aan te komen.

Vanaf Wellsford, iets meer dan 100 km. van Auckland hingen we op ons raam onze vraagprijs van 1800 dollar. Waar we de vorige keer besloten om het betaalde stuk snelweg heen te rijden besloten we nu te betalen bij 1 of ander apparaat om wel de snelste route te pakken. Leuk dat we direct al een geinteresseerde voor de auto op een parkeerplaats onderweg tegenkwamen. Aangekomen in Auckland verbleven we in een studio bij Auckland North Shore motels & holiday park. Hier konden we onze auto uitpakken en zorgen dat alles weer in een backpack past. De auto maakten we volledig schoon met de stofzuiger die we hier mochten lenen en we maakten flyers met de specificaties van de auto, de prijs en een telefoonnummer om op te hangen in de verschillende hostels in Auckland. De gegadigde die we onderweg waren tegenkwamen kon niet rondkomen met het geld, net als de dochter van 1 van de “longstayers” op de camping waar we verbleven. Na op donderdag 21 februari de auto helemaal schoon op orde te hebben, zijn we op vrijdag 22 februari op pad gegaan langs de verschillende hostels om de advertentie van onze auto op te (laten) hangen in zoveel mogelijk (en vooral de grotere) hostels. Gelijk hebben we gekeken in de hostels of we hier naartoe wilden / konden verhuizen nu de auto op orde was en we onze backpacks weer in hadden geruimd. We boekten uiteindelijk onze resterende 5 nachten bij Borders Beyond. Net buiten het centrum, rustig en goed betaalbaar. Ook kregen we gelijk twee telefoontjes voor de auto. Waaronder 2 duitse jongens die graag een proefritje erin willen maken. Dus op zaterdag verhuisde we van onze camping naar ons nieuwe hostel vlakbij het centrum, waarna we naar het hostel van onze duitse vrienden reden om hun een proefritje aan te bieden. Gelukkig zat dit hostel in een rustige straat zodat deze, in automaat onervaren chauffeurs, zonder ongelukken, klungelig door de straat konden jakkeren. Tevreden over de auto, maar toch twijfels omdat ze geen monteur zijn begonnen ze gelijk te onderhandelen. Wij wisten natuurlijk al dat het een fantastische auto is en alles aan de auto in orde is, maarja iemand geloven op zijn woord is lastig dat snappen wij ook. We kwamen uit bij een volgens ons faire prijs van 1650 dollar (was gekocht voor 1500 dollar en gerepareerd met nog iets van 200 dollar), zij mochten dan ook onze tent en camping uitrusting hebben.
De jongens konden echter niet direct betalen, omdat zij net pas waren aangekomen en nog geld naar een bepaalde rekening overgemaakt moest worden. Pff wij dachten weer mensen die het niet kunnen betalen, dit schiet niet op. Uiteindelijk maakten we de deal dat we een contract opstelde, zij 300 dollar nu betaalde en wij hem dan niet meer aan anderen zouden aanbieden. Op zaterdag 23 februari (de volgende dag) zouden we de deal dan helemaal afronden. Wij beloofde daarbij plechtig de auto in deze conditie te houden en alleen nog te parkeren bij ons hostel voor.

De volgende dag kregen we een telefoontje van onze duitse vrienden dat ze het geld nog niet op de rekening hadden, dat ze er heel erg van baalden en zeker wisten dat het er maandag dan wel moest zijn. Hierop hebben wij wel aangegeven dat het echt maandag er moest zijn anders zouden wij echt ook andere aanbiedingen moeten aannemen van mensen die het wel direct kunnen betalen. Het was voor ons vanaf maandag nog maar 3 dagen in Auckland.

Onze dagen in Auckland hebben we hierdoor echter niet laten verpesten. In het weekend van 23 en 24 februari hebben wij ons in Auckland vermaakt, met Queen street, the harbour, Albert Park en de bios. Leuk was dat er op 23 februari een asiatisch feest (chinees nieuwjaar) in 1 van de parken was, waar uit volle borst natuurlijk karaoke gezongen moest worden. Daarnaast waren er allerlei lampionnen en verlichte figuren. Op deze dag vonden we ook uit dat je voor 2 biertjes (stella) zo even 24 dollar neer moet leggen in de kroeg. Tijdens deze dagen hebben we ook verscheidene telefoontjes gehad en moeten vertellen dat de auto niet meer te koop was.

Maandag vroeg contact gehad met onze duitse kopers die nog geen duidelijkheid hadden over hun financiele middelen, maar dit zo snel mogelijk gingen checken bij de bank. Wij besloten, omdat de communicatie van hun kant elke keer niet echt helder was, hier niet op te wachten en hebben de veerpond naar Devonport gepakt. Vanaf hier heb je prachtig uitzicht over de haven en nog veel beter als je doorloopt naar North Head. Een ex militair terrein waar nog een kanon als aandenken staat. Eenmaal daar aangekomen kregen we een telefoontje dat ze het geld nu cash hadden en graag zo snel mogelijk alles wilden regelen, omdat zij met zoveel cash zaten. Achja ze waren ook pas beide 18. We gaven aan zo snel mogelijk naar hun te komen zodra we weer terug bij ons hostel waren.
Rond 6 uur was het zover. Met de auto langs het hostel van de duitsers gegaan en de deal afgerond. Met een zak vol geld brachten deze jongens ons in hun nieuw aangeschafte bolide terug naar ons hostel. De jongens blij, want een vriend van hun (automonteur) had nog even snel een kijkje genomen, en wij blij, iedereen blij. En konden wij zorgeloos genieten van onze laatste 2 dagen.

Op dinsdag zijn we nog naar de Auckland Zoo gegaan. Een hele mooie dierentuin en voor ons de kans om dan toch uiteindelijk nog de kiwi te kunnen spotten. En dat is gelukt :)! Met dit hoogtepunt te hebben afgerond konden we de laatste dag rustig onze spullen pakken en op naar ons volgende avontuur; Australie!

We hebben ook van het Noordereiland ontzettend genoten. Waar het Zuider Eiland waarschijnlijk de mooiste landschappen ter wereld heeft, viel hierna ons het Noorder Eiland van Nieuw Zeeland ook zeker niet tegen. Wat meer groene heuvels, iets minder extreem landschap en bezienswaardigheden. Maar nog steeds prachtig, zeker op het gebied van de Coromandel, de Bay of Island en Cape Reinga. Owja en de Maori legendes.... Sja, we hebben ze niet echt allemaal verwerkt in onze verslagen, maar neem van ons aan dat de bergen, canyons, rivieren en prachtige eilanden zijn gemaakt door een soort god / reus met een stok. Met deze stok heeft hij alles uitgegraven en opgebouwd.

Groetjes,
Suus en Alwin, 28-11-2013